Rozsądek
Rozsądek (400) to rozumienie zawiłości relacji oraz dokonywanie klarownych rozróżnień. Umysł na tym poziomie jest zdolny dokonywać błyskawicznych, właściwych wyborów. Jest to poziom nauki, medycyny i ogólnej, wysokiej zdolności do konceptualizacji i zrozumienia.
Wiedza i edukacja stają się tu kapitałem. Jest to poziom laureatów Nagrody Nobla, wielkich mówców, sędziów Sądu Najwyższego.
Słabe strony tego poziomu to brak jasnego rozpoznania różnicy pomiędzy symbolami a tym, co one reprezentują, oraz mieszanie świata obiektywnego z subiektywnym, co ogranicza zrozumienie przyczynowości.
Pomimo że poziom ten jest wysoce efektywny w świecie techniki, bywa główną blokadą w osiągnięciu wyższych poziomów świadomości. Przekraczanie poziomu Rozsądku jest stosunkowo rzadkie i… kluczowe.
Przejście z poziomu świadomości 400 na poziom 500 jest skokiem paradygmatowym z mentalnego królestwa liniowych symboli w nieliniową subiektywność. Umysł jest zadowolony dzięki nabywaniu wiedzy, jednak później odkrywa, że sam nie jest w stanie spowodować transformacji, która wymaga dalszego kroku, przetworzenia danych na wewnętrzną, empiryczną rzeczywistość.
To prawdziwa ulga, wyciszyć umysł i po prostu „być” z otoczeniem. Wynikiem tego jest spokój, zaczynają przeważać uznanie i opanowanie. Aby uświadomić sobie, że bieżące komentarze nie są potrzebne ani nawet dopuszczalne, wola daje umysłowi pozwolenie na bycie cicho. Gdy spokornieje i straci na wartości, podstawa próżności myślenia załamuje się, a zamiast niej odkrywa się radość płynącą z wewnętrznej ciszy, która stanowi właściwie dziewięćdziesiąt procent umysłu. Tylko jeden procent tak naprawdę zajmuje się paplaniną.
Dobrze zdyscyplinowany umysł powinien mówić tylko wówczas, gdy zostanie poproszony o wykonanie zadania. Niećwiczony umysł staje się niesfornym aktorem „na scenie” i utrapieniem.